Αυτό που με συναρπάζει στις συναντήσεις με μεγαλύτερα παιδιά είναι όχι μόνο η άνεση με την οποία σχολιάζουν τα γεγονότα στα βιβλία μου και μπαίνουν στη θέση των χαρακτήρων, αλλά και η εκπληκτική τους ικανότητα να στήνουν εναλλακτικές πλοκές, να δίνουν ευφάνταστες λύσεις και να βρίσκουν κρυφά και πολλές φορές αόρατα σε μένα την ίδια -άρα πολύ πέρα από τις συγγραφικές προθέσεις μου- ερείσματα μέσα στο κείμενο ώστε να στηρίξουν τις μεγαλύτερες ανατροπές. Χάρηκα διπλά τη χτεσινή και σημερινή συνάντηση με τις τέσσερις μεγαλύτερες τάξεις του 16ου Δημοτικού στο Ίλιον, όχι μόνο γιατί διαπίστωσα πως ο πρώτος μου Λωτός εξακολουθεί να γίνεται δεκτός με αγάπη από τα παιδιά δυο χρόνια μετά την έκδοσή του, αλλά και επειδή εκεί πρωτοπαρουσίασα το δεύτερο βιβλίο μου σε μεγάλη φόρμα, που κυκλοφόρησε μόλις χτες, και βρέθηκα αντιμέτωπη με πλήθος εικασιών, προτάσεων, ερμηνειών γύρω από τον δράστη του εγκλήματος που με έκαναν να αναρωτηθώ μήπως πρέπει να παίρνω τη γνώμη των παιδιών πριν υποβάλω το χειρόγραφό μου στον εκδότη μου. Θερμές ευχαριστίες στον Σύλλογο Γονέων για την πρόσκληση, στον διευθυντή για τη φιλοξενία μα, πάνω απ’ όλα, στα παιδιά για την ενέργεια και τη φαντασία τους.